Oficjalnie nazywane międzynarodowym portem lotniczym Chicago O'Hare, to ruchliwe lotnisko jest również często określane po prostu jako Chicago lub lotnisko O'Hare (ORD). Z ośmioma pasami startowymi O'Hare wykonuje około 2700 operacji lotniczych dziennie i jest obecnie jednym z sześciu najbardziej ruchliwych lotnisk na świecie. Położone zaledwie 27 km (17 mil) na północny zachód od Chicago, O'Hare obsługuje większy obszar metropolitalny i jest ważnym węzłem komunikacyjnym zarówno dla American Airlines, jak i United Airlines, a także skupia działalność handlową Spirit Airlines i Polar Air Cargo.
Rozciągające się na prawie 7630 akrach lotnisko w Chicago obsługuje loty non-stop i długodystansowe do ponad 220 miejsc na całym świecie, od Stanów Zjednoczonych po Amerykę Południową, Europę, Bliski Wschód, Azję, Afrykę, Karaiby i Oceanię.
Pierwszym dużym lotniskiem obsługującym Chicago było lotnisko miejskie, które zostało otwarte w 1926 r. Dopiero po kilku latach władze miasta Chicago zdały sobie sprawę, że nowe lotnisko nie ma wystarczającej przepustowości i rozpoczęto poszukiwania nowej, większej lokalizacji. Zanim jednak podjęto jakiekolwiek decyzje, w Europie wybuchła wojna, a Ameryka właśnie przystąpiła do walki. Pośpiesznie wybrano miejsce o nazwie Orchard Place i natychmiast rozpoczęto produkcję Douglas C-54 Skymasters (czterosilnikowy samolot transportowy) na potrzeby działań wojennych. Ponad 650 samolotów transportowych C-54 zostało wyprodukowanych w fabryce i wyleciało z lotniska, które zostało nazwane Douglas Airport.
Pod koniec II wojny światowej kontrakt Douglas Company w tym miejscu wygasł, a producent samolotów przeniósł swoją działalność produkcyjną do Kalifornii, a lotnisko zmieniło nazwę na Orchard Field Airport z kodem oznaczenia lotniska ORD.
Po zakończeniu działań wojennych, O'Hare (Orchard Field) miało spokojny okres przed wybuchem wojny koreańskiej w 1950 roku, kiedy to po raz kolejny lotnisko było świadkiem działań wojennych. Lotnisko było intensywnie wykorzystywane przez Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych i stało się bazą myśliwców dla 62. amerykańskiej eskadry myśliwsko-koncepcyjnej. Po zakończeniu wojny w 1953 r. Siły Powietrzne nadal korzystały z Orchard Field jako aktywnej bazy, ale wraz ze spadkiem zapotrzebowania na myśliwce przyszłość lotniska stanęła pod znakiem zapytania.
Dzięki dobremu planowaniu (lub czystemu szczęściu), gdy Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych wycofywały się z Orchard Field, jego działalność komercyjna zaczęła się znacznie poprawiać. Po przemianowaniu lotniska O'Hare w 1949 roku na cześć asa lotnictwa Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych Edwarda O'Hare, projekt i układ lotniska wyprzedzały swoje czasy. Zaprojektowane przez Ralpha H. Burke'a lotnisko O'Hare mogło poszczycić się centralnym terminalem podzielonym na połączone ze sobą terminale, możliwością tankowania pod ziemią, bezpośrednim dostępem drogowym do terminali i bezpośrednim połączeniem kolejowym z centrum Chicago. Były to decydujące czynniki w szybkim rozwoju i sukcesie O'Hare, a główne amerykańskie i globalne linie lotnicze wkrótce rozpoczęły swoją działalność na tym raczkującym lotnisku.
Na międzynarodowym lotnisku O'Hare znajdują się cztery budynki terminali (oznaczone numerami 1, 2, 3 i 5), w których mieści się dziewięć holi oznaczonych literami B, C, E, F, G, H, K, L i M.
Terminale 1, 2 i 3 są ze sobą połączone, ale Terminal 5 znajduje się w poprzek szeregu dróg kołowania i można do niego dotrzeć autobusem wahadłowym lub systemem Airport Transit System. Dotarcie do Terminalu 5 oznacza również opuszczenie jednego obszaru bezpieczeństwa, a następnie konieczność poddania się kolejnej kontroli bezpieczeństwa po przylocie.
Na lotnisku O'Hare International znajdują się dwa zestawy trzech równoległych pasów startowych. Znajdujące się po obu stronach budynków terminalu trzy pasy startowe znajdują się w północnej części lotniska, a drugi zestaw trzech w południowej części lotniska. Ponadto na lotnisku znajdują się dwa dodatkowe pasy startowe (jeden północny, jeden południowy), co daje łącznie osiem pasów startowych, co stanowi najwięcej spośród wszystkich cywilnych lotnisk na świecie.
Chociaż Terminal 5 jest uważany za terminal międzynarodowy na lotnisku O'Hare, nie jest to jedyny terminal obsługujący loty międzynarodowe, ponieważ Terminale 1 i 3 obsługują również ograniczony ruch lotniczy trans-Pacyfiku i trans-Atlantyku.
Poniżej znajduje się przewodnik po tym, które linie lotnicze korzystają z którego budynku terminalu:
United Airlines, All Nippon Airways (ANA), Lufthansa
United Airlines, JetBlue, Delta Airlines, Air Canada
Alaska Airlines, Air Choice One, American Airlines, Spirit Airlines, Iberia, Japan Airlines, Cape Air
Air France, Air India, Aer Lingus, AeroMexico, Air New Zealand, Asiana, Austrian Airlines, British Airways, Cathay Pacific, Copa Airlines, China Eastern Airlines, Emirates, Ethiopian Airlines, EVA Air, Finnair, Etihad Airways, Frontier Airlines, Hainan Airlines, Interjet, IcelandAir, KLM, Korean Air, Polskie Linie Lotnicze LOT, Royal Jordanian, Southwest Airlines, Qatar Airways, Sun Country Airlines, Swiss International, Turkish Airlines, Thai Airways, Volaris Airlines.
Pierwotnie istniał Terminal 4, ale okazał się on zbyt ciasny, aby obsłużyć wymaganą liczbę lotów, pasażerów i autobusów wahadłowych i został zastąpiony ulepszonym Terminalem 5.
Jak można się spodziewać na każdym amerykańskim lotnisku, kontrole bezpieczeństwa i celne są traktowane niezwykle poważnie i niezwykle ważne jest, aby mieć całą dokumentację w porządku i upewnić się, że żaden bagaż nie zawiera zabronionych przedmiotów. Wszystkie środki bezpieczeństwa podlegają TSA (Transportation Security Administration), a w każdym z czterech budynków terminali znajdują się punkty kontroli bezpieczeństwa.
Podczas gdy obywatele amerykańscy zazwyczaj przechodzą przez kontrolę bezpieczeństwa i celną z minimalnym opóźnieniem, nie zawsze tak jest w przypadku obcokrajowców przybywających do Stanów Zjednoczonych. Obywatele krajów objętych Programem Ruchu Bezwizowego (VWP) (w tym Europy i Wielkiej Brytanii) będą wymagać ważnego paszportu z zatwierdzeniem ESTA. ESTA oznacza Elektroniczny System Autoryzacji Podróży i jest cyfrową wizą powiązaną z paszportem. Posiadanie zatwierdzenia ESTA jest obowiązkowe dla wszystkich obywateli VWP, którzy chcą wjechać do USA, ale nie uprawnia automatycznie posiadacza paszportu do wjazdu, ponieważ decyzja ta pozostaje w rękach urzędnika celnego i ochrony granic (CBP).
Punkt odprawy celnej na lotnisku znajduje się w Terminalu 5 (ponieważ jest to miejsce, do którego przylatują loty międzynarodowe), a przybywający podróżni muszą odebrać bagaż przed przejściem do stanowisk bezpieczeństwa i celnych. Wyrywkowe kontrole i prześwietlenia bagażu są normą, a odwiedzający powinni mieć świadomość, że przejście wszystkich kontroli może zająć do dwóch godzin, zanim będą mogli opuścić lotnisko.
Lotnisko O'Hare jest pierwszym lotniskiem w USA, które oferuje podróżnym opcję automatycznej kontroli paszportowej (APC ) w celu usprawnienia i przyspieszenia procesu przylotu. Obywatele VWP z ważnym paszportem zatwierdzonym przez ESTA mogą wejść do samoobsługowego stoiska w strefie kontroli paszportowej, gdzie wypełnią krótki kwestionariusz. Korzystanie z systemu APC jest bezpłatne, a zebrane dane osobowe są bezpiecznie przechowywane. Po wypełnieniu kwestionariusza wydawane jest pokwitowanie, które jest następnie przedstawiane oficerowi dyżurnemu CBP, gdzie jest weryfikowane, a podróżny może wjechać do Stanów Zjednoczonych.
Ze względu na planowanie z wyprzedzeniem i względną bliskość lotniska do Chicago istnieje wiele opcji dojazdu do iz międzynarodowego lotniska O'Hare, w tym autobus, transfer, pociąg, taksówka, wypożyczalnia samochodów i wspólne przejazdy.
Z Chicago i jego przedmieść na międzynarodowe lotnisko O'Hare kursuje wiele regularnych połączeń autobusowych, a także dedykowany transfer lotniskowy.
Pociąg CTA (Chicago Transit Authority) Blue Line kursuje 24 godziny na dobę między O'Hare i Forest Park przez centrum Chicago.
Taksówki do i z O'Hare są liczne i niedrogie.
Wszystkie znane wypożyczalnie samochodów można znaleźć w Chicago lub na lotnisku, a pasażerowie przybywający na O'Hare mogą również wcześniej zarezerwować miejsce parkingowe.
Uber i inne firmy oferujące przejazdy typu ride-share kursują na lotnisko i z lotniska, ale nowo przybyłym zaleca się wcześniejszą rezerwację za pomocą aplikacji telefonicznej odpowiedniej firmy.
Ponieważ terminale 1-3 są ze sobą połączone, łatwo jest poruszać się po tych obszarach pieszo, ale nie można tego zrobić, jeśli celem podróży jest terminal 5. Istnieje jednak bezpłatny transfer do hali odlotów międzynarodowych Terminalu 5, który jest dostępny 24 godziny na dobę.
Pasażerowie opuszczający lotnisko i udający się do miasta mogą skorzystać z lokalnego systemu kolejowego (Metra), który kursuje do centrum Chicago lub pojechać linią CTA Blue Line bezpośrednio do centrum Chicago. Stacja Blue Line znajduje się na parkingu lotniska i jest dostępna bezpośrednio z terminali 1, 2 lub 3 lub autobusem wahadłowym z terminalu 5.
© 2011-2024 USA-ESTA.PL. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Nie jesteśmy powiązani z żadnym rządem ani ambasadą. Na tej stronie znajdują się wyłącznie informacje na temat amerykańskiego systemu ESTA. Ta strona internetowa nie świadczy żadnych usług. Niniejsza witryna internetowa zawiera łącza do witryn internetowych osób trzecich. Aby uzyskać dodatkowe informacje, zapoznaj się z naszą Polityką prywatności.