Położony na granicy hrabstw Loudoun i Fairfax w stanie Wirginia, międzynarodowy port lotniczy Washington Dulles (IAD) znajduje się około 26 mil (42 km) na zachód od stolicy USA, Waszyngtonu. Jest to jedno z trzech lotnisk obsługujących obszar Waszyngtonu, pozostałe to Ronald Reagan International i Baltimore/Washington International.
Z tych trzech lotnisk, Ronald Reagan obsługuje najmniejszą liczbę pasażerów, a Baltimore największą. Washington Dulles jest jednak największym pod względem wielkości, obejmującym 13 000 akrów, i najbardziej ruchliwym pod względem lotów międzynarodowych i obsługującym ponad 60 000 pasażerów dziennie. Lotnisko jest uważane za międzynarodowy węzeł komunikacyjny dla tego obszaru i jest główną bazą operacyjną dla United Airlines.
Lotnisko zostało otwarte stosunkowo niedawno, bo w 1962 r., a jego nazwa pochodzi po części od Johna Fostera Dullesa, byłego sekretarza stanu prezydenta Dwighta D. Eisenhowera. Kod IATA (Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych) dla lotniska był kiedyś DIA (Dulles International Airport), ale często był błędnie odczytywany jako DCA, który jest kodem IATA dla lotniska Ronalda Reagana, więc kod został zmieniony na IAD.
Przed II wojną światową Hoover Field było głównym lotniskiem w rejonie Waszyngtonu, położonym w miejscu, w którym obecnie znajduje się Pentagon. Hoover Field zostało zastąpione w 1941 r. przez Washington National Airport, ale kilka lat po zakończeniu wojny władze lotnicze zaczęły rozważać budowę drugiego lotniska w pobliżu stolicy Ameryki. Ustawa o lotnisku w Waszyngtonie z 1950 r. zapewniła finansowanie projektu, a nowe lotnisko miało zostać zlokalizowane w hrabstwie Fairfax. Wybrana lokalizacja została jednak szybko odrzucona ze względu na protesty okolicznych mieszkańców i stale rozrastające się przedmieścia wokół Waszyngtonu.
Ostatecznie w 1958 roku prezydent Eisenhower wybrał obecną lokalizację, która miała zostać nazwana na cześć Johna Fostera Dullesa, który później został szefem Federalnej Administracji Lotnictwa (FAA). Zbudowane na miejscu mniejszego lotniska, zwanego Blue Ridge Airport, nie obyło się bez kontrowersji, ponieważ 87 właścicieli nieruchomości na terenie lotniska zostało skazanych i wyburzonych.
Główny terminal został zaprojektowany przez znanego architekta Eero Saarinena i jest znany ze swojego wdzięku i piękna. Po przebudowie w latach dziewięćdziesiątych, długość terminalu została ponad dwukrotnie zwiększona, zapewniając więcej miejsca dla pasażerów i kas biletowych.
W momencie otwarcia, lotnisko Dulles (jak zostało oficjalnie nazwane) posiadało cztery pasy startowe (trzy długie i jeden krótki), krótki rząd biur, mały hotel i sztuczne jezioro do przechwytywania wody deszczowej. Dulles posiadało również dwupoziomową jezdnię z przodu lotniska: jedną dla przylotów, a drugą dla odlotów.
Nazwa lotniska została ponownie zmieniona w 1984 roku, kiedy nadano mu oficjalny tytuł Washington Dulles International Airport. Obecnie IAD nadal zachowuje główny budynek terminalu, ale ma również dwa terminale satelitarne mieszczące hale A, B, C i D, które mają łącznie 139 bramek. Na lotnisku Dulles znajdują się cztery pasy startowe, a piąty jest wciąż w fazie planowania i nie ma ustalonej daty rozpoczęcia budowy.
Na lotnisku Dulles znajdują się trzy terminale, ale żaden z nich nie ma nazwy poza terminalem głównym, który znany jest po prostu jako "terminal główny". Dwa pozostałe terminale nie mają przypisanego numeru ani litery, a jedyne rozróżnienie między nimi polega na tym, że w jednym z nich znajdują się hale A i B, podczas gdy hale C i D znajdują się w drugim.
Nie ułatwia to odlatującym pasażerom znalezienia właściwej bramki odlotu. Pasażerowie przylatujący z lotów międzynarodowych najprawdopodobniej wysiądą w hali A lub D, ale nie jest to gwarantowane.
W większości przypadków linie lotnicze przydzielają terminal lub halę w następujący sposób:
Air Georgian Airlines (Air Canada), Frontier Airlines, Southern Air Express
Aer Lingus, Air China, Air France, Aeroflot, Copa Airlines, Ethiopian Airlines, Emirates, KLM, IcelandAir, Korean Air, Porter Airlines, LATAM, Saudi Arabian Airlines, Sun Air International, United Express, Turkish Airlines, Virgin Atlantic
Air India, AeroMexico, Alaska Airlines, American Airlines, All Nippon Airways, Avianca Airlines, Austrian Airlines, British Airways, Brussels Airlines, Delta Air Lines, Delta International, Lufthansa, JetBlue, Qatar Airways, PSA Airlines, Royal Air Maroc Airlines, South African Airways, Scandinavian Airlines, Southwest Airlines, Virgin America, TACA Airlines
United Airlines, United Express
United Airlines, United Express
Niezależnie od tego, w którym holu lub budynku terminalu wysiadają pasażerowie przylatujący z zagranicy, zostaną oni skierowani przez strefę bezpieczeństwa do budynku przylotów międzynarodowych, w którym znajdują się służby celne i imigracyjne.
Obsługując nawet 2400 pasażerów na godzinę, należy spodziewać się opóźnień i kolejek w obszarach odbioru bagażu, odprawy celnej i imigracyjnej, ale sytuacja jest znacznie lepsza niż kilka lat temu. Każdego roku przez lotnisko Dulles przewija się ponad sześć milionów międzynarodowych pasażerów, a dzięki niedawnemu powiększeniu hali przylotów i zainstalowaniu nowych punktów kontroli celnej, kolejki i opóźnienia są ograniczone do minimum.
Wszyscy obywatele spoza Stanów Zjednoczonych przylatujący lotami międzynarodowymi i ich bagaż muszą zostać sprawdzeni i przepuszczeni przez agentów Urzędu Celnego i Ochrony Granic (CBP ) przed opuszczeniem strefy bezpieczeństwa i opuszczeniem lotniska. Przepisy różnią się w zależności od narodowości pasażera i kraju wylotu.
Podróżni spoza Stanów Zjednoczonych z wielu krajów zostaną poproszeni o okazanie ważnego paszportu i autoryzowanej wizy amerykańskiej. Posiadacze wizy są również zobowiązani do wypełnienia formularza deklaracji celnej, który jest zwykle rozdawany i wypełniany podczas lotu.
Obywatele krajów uczestniczących w Programie Ruchu Bezwizowego (VWP ) nie muszą posiadać wizy, ale muszą posiadać aktualny paszport z zatwierdzeniem ESTA. ESTA (Electronic System for Travel Authorization) to elektroniczna forma wizy, która jest powiązana z paszportem i daje posiadaczowi pozwolenie na wjazd do Stanów Zjednoczonych. Wjazd nie jest jednak gwarantowany, ponieważ agent CPB może odmówić wjazdu posiadaczowi, jeśli istnieją ku temu uzasadnione i wystarczające powody. Kraje objęte programem bezwizowym obejmują Andora, Australia, Austria, Belgia, Brunei, Chile, Chorwacja, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Węgry, Islandia, Irlandia, Izrael, Włochy, Japonia, Łotwa, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Monako, Holandia, Nowa Zelandia, Norwegia, Polska, Portugalia, Katar, Republika Malty, San Marino, Singapur, Słowacja, Słowenia, Korea Południowa, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Tajwan, Wielka Brytania. Zamierzający podróżować powinni upewnić się, że ESTA została przyznana na długo przed podróżą.
Odprawa celna może zostać przyspieszona dla osób regularnie odwiedzających Amerykę, które są członkami programu Global Entry. Członkowie programu mogą uniknąć stania w kolejce, skanując swój paszport i odciski palców (które są rejestrowane podczas procesu składania wniosku) w kioskach Global Entry znajdujących się na wielu amerykańskich lotniskach, w tym Dulles. Istnieje opłata rejestracyjna (obecnie 100 USD) za program Global Entry, który jest otwarty dla niektórych krajów europejskich, w tym Wielkiej Brytanii.
Dojazd na lotnisko Dulles w Waszyngtonie i z powrotem jest możliwy tylko samochodem lub autobusem, ponieważ nie ma jeszcze połączeń kolejowych.
Autobusy linii 981 i 983 kursują między lotniskiem Washington Dulles a stacją Reston, skąd można dojechać do Waszyngtonu.
System kolejowy Metroline, obsługiwany przez Washington Metro, łączy Waszyngton z lotniskiem. Zaczął działać w 2023 roku
Trasa 5A biegnie z lotniska i kończy się w południowo-zachodnim Waszyngtonie.
Regularne połączenie Megabus kursuje z lotniska do Charlottesville i Blacksburga.
Wszystkie taksówki na lotnisku Washington Dulles są własnością i są obsługiwane przez firmę Washington Flyer.
Zarówno Uber, jak i Lyft świadczą usługi przewozu z i na lotnisko.
© 2011-2024 USA-ESTA.PL. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Nie jesteśmy powiązani z żadnym rządem ani ambasadą. Na tej stronie znajdują się wyłącznie informacje na temat amerykańskiego systemu ESTA. Ta strona internetowa nie świadczy żadnych usług. Niniejsza witryna internetowa zawiera łącza do witryn internetowych osób trzecich. Aby uzyskać dodatkowe informacje, zapoznaj się z naszą Polityką prywatności.