Znane lokalnie jako DIA (Denver International Airport) i obsługujące głównie obszar Denver w stanie Kolorado, lotnisko Denver (DEN) obejmuje ponad 33 000 akrów ziemi, co czyni je największym lotniskiem w Ameryce Północnej. Położone 25 mil (40 km) od centrum Denver, lotnisko znajduje się bliżej miasta Aurora, gdzie znajduje się wiele usług związanych z lotniskiem.
Otwarte stosunkowo niedawno, bo w 1995 r., lotnisko Denver International obsługuje obecnie połączenia z ponad 215 miejscami docelowymi w Ameryce i na całym świecie, współpracując z około 25 liniami lotniczymi. Lotnisko jest głównym węzłem operacyjnym zarówno dla Frontier Airlines, jak i United Airlines, a także ważną bazą dla Southwest Airlines.
W ostatnich latach Denver International konsekwentnie plasuje się w pierwszej dziesiątce najbardziej ruchliwych lotnisk w Ameryce i w pierwszej dwudziestce na świecie.
Lotnisko Denver posiada kod IATA(Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego) DEN.
Międzynarodowe lotnisko w Denver zostało zbudowane w celu zastąpienia nieistniejącego już międzynarodowego lotniska Stapleton, które nie było już w stanie obsługiwać stale rosnącego natężenia ruchu lotniczego. W latach sześćdziesiątych Stapleton było szóstym najbardziej ruchliwym lotniskiem w Stanach Zjednoczonych, ale ciasne budynki terminali i ciasno upakowane pasy startowe nie pozwalały na rozbudowę, a opóźnienia i zakłócenia stały się normą.
Na początku lat 80. sytuacja stała się krytyczna i Rada Regionalna Denver zaczęła rozważać możliwość budowy zupełnie nowego lotniska od podstaw. W 1983 r. nowy burmistrz Denver, Federico Peña, chciał rozbudować istniejące lotnisko Stapleton, ale plan ten został zawetowany przez przywódców sąsiedniego hrabstwa Adams z powodu obaw o zanieczyszczenie hałasem.
W 1988 r. osiągnięto porozumienie z mieszkańcami i urzędnikami hrabstwa Adams, na mocy którego nowe lotnisko mogło zostać zbudowane w nowej lokalizacji 25 mil od miasta Denver, a budowa rozpoczęła się pod koniec 1989 roku. Pierwotnie planowano otwarcie lotniska w 1993 roku, jednak opóźnienia spowodowały przesunięcie dnia otwarcia najpierw na grudzień 1993 roku, a następnie na marzec 1994 roku. Kolejne opóźnienia i strajk sprawiły jednak, że termin ten przesunięto na maj tego samego roku. Otwarty w maju dla korpusu prasowego w Denver system automatycznej obsługi bagażu na nowym lotnisku nie działał prawidłowo, a bagaże, ubrania i rzeczy osobiste były wyrzucane z karuzel i rozrzucane po podłodze. Ostatecznie, szesnaście miesięcy po terminie i prawie 2 miliardy dolarów ponad budżet, międzynarodowe lotnisko w Denver zostało oficjalnie otwarte w lutym 1995 roku.
Ponieważ Denver zastąpiło ruchliwe lotnisko Stapleton, biznes od samego początku był dynamiczny i wkrótce konieczna stała się rozbudowa. W 2003 roku dodano szósty pas startowy, który na wysokości 16 000 stóp mógł pomieścić niezwykle duże Boeingi 747-8 i Airbusy A380 podczas startu i lądowania.
Linie Southwest Airlines, które wcześniej odmówiły korzystania z lotniska w Denver z powodu sporu dotyczącego opłat, rozpoczęły operacje z lotniska w 2006 roku. Southwest rozszerzył swoją działalność na DEN w ciągu ostatnich kilku lat i jest obecnie drugą co do wielkości linią lotniczą odlatującą z lotniska w Denver za United Airlines.
W ciągu ostatnich piętnastu lat na lotnisku zbudowano nowy hotel i centrum tranzytowe, a w 2016 r. pociągi podmiejskie zaczęły kursować między lotniskiem w Denver a Union Station. Dalszy rozwój rozpoczął się w 2018 r., kiedy terminal Jeppesen został całkowicie odnowiony i przekonfigurowany w celu aktualizacji obszarów sprzedaży biletów i odprawy oraz przeniesienia niektórych punktów kontroli bezpieczeństwa.
Rozwój hal i terminalu Jeppesen jest procesem ciągłym w Denver International bez ostatecznej daty zakończenia, ale po jego zakończeniu DEN powinno być w stanie wygodnie obsługiwać ponad 100 milionów pasażerów rocznie.
Pomimo swojej wielkości i natężenia ruchu lotniczego, lotnisko Denver International Airport posiada tylko jeden budynek terminalu, który mieści zaledwie trzy hale. Terminal Jeppesen, nazwany na cześć Elreya Borge Jeppesena, pioniera w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego, podzielony jest na dwie części: Terminal Wschodni i Terminal Zachodni.
Trzy hale, oznaczone jako A, B i C, zawierają łącznie 179 bramek przydzielonych w następujący sposób:
Hala A - 60 bramek
Hala B - 72 bramki
Hala C - 47 bramek
Do hali A można dostać się kładką dla pieszych z budynku terminalu, podczas gdy do pozostałych hal trzeba dostać się kolejką lotniskową, która obsługuje wszystkie trzy hale. Wszyscy pasażerowie międzynarodowi (którzy nie zostali wcześniej odprawieni) przechodzą przez odprawę imigracyjną i celną w hali A.
Pasażerowie lotów międzynarodowych przylatujący na lotnisko Denver przechodzą przez bramki A. Stamtąd są kierowani do terminalu Jeppesen, gdzie znajdują się stanowiska odprawy celnej i ochrony granic (CBP). Tutaj sprawdzane są wszystkie paszporty i wizy, a dyżurny agent CBP może zadać szereg rutynowych pytań dotyczących wizyty.
Obywatele krajów objętych amerykańskim programem bezwizowym (VW P) są zobowiązani do posiadania ważnego paszportu z zatwierdzeniem ESTA (Electronic System for Travel Authorization). Jest to cyfrowa forma wizy, która pojawia się po zeskanowaniu paszportu i jest dostępna dla obywateli z krajów 41, które obejmują: Andora, Australia, Austria, Belgia, Brunei, Chile, Chorwacja, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Izrael, Japonia, Kanada, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Monako, Niemcy, Norwegia, Nowa Zelandia, Polska, Portugalia, Malta, San Marino, Singapur, Słowacja, Słowenia, Korea Południowa, Szwajcaria, Szwecja, Tajwan, Węgry, Wielka Brytania, Włochy.
Obywatele krajów, które nie kwalifikują się lub którym odmówiono ESTA, muszą zamiast tego posiadać wizę amerykańską wydaną przez amerykańską ambasadę lub konsulat.
Posiadacze paszportów zatwierdzonych przez ESTA zazwyczaj przechodzą przez procedurę imigracyjną po zeskanowaniu, ale posiadacze wizy amerykańskiej muszą osobiście przedstawić paszport i wizę do kontroli, a także odpowiedzieć na szereg pytań dotyczących wizyty. Nieuchronnie wydłuży to czas spędzony w kolejkach i ostateczne zezwolenie na kontynuowanie.
Po przejściu przez kontrolę imigracyjną, międzynarodowi podróżni przejdą do strefy odbioru bagażu. Wszelkie artykuły spożywcze, rośliny lub materiały biologiczne muszą zostać zadeklarowane urzędnikowi celnemu, podobnie jak wszelkie przedmioty znajdujące się na zakazanej liście określonej przez władze USA. Podróżni posiadający wizę muszą wypełnić formularz deklaracji celnej (zazwyczaj podczas lotu), który należy przedstawić urzędnikowi na służbie. Formularz deklaracji celnej nie jest wymagany w przypadku osób korzystających z systemu ESTA.
Ponieważ jest tylko jeden budynek terminalu i trzy hale, poruszanie się po międzynarodowym lotnisku w Denver jest dość proste. Hala A znajduje się najbliżej terminalu i można do niej dotrzeć pieszo, podczas gdy hale B i C znajdują się dalej i wymagają krótkiej podróży koleją w ramach zautomatyzowanego systemu tranzytowego lotniska, który łączy się również z halą A. Pociągi odjeżdżają co 2 lub 3 minuty w godzinach szczytu, a czas podróży powinien wynosić maksymalnie trzy minuty nawet w przypadku najdłuższych podróży.
Na lotnisko Denver można dostać się na kilka sposobów:
Pociąg Regional Transportation District (RTD) A Line kursuje co około piętnaście minut ze stacji Union Station w centrum Denver na lotnisko. Ze stacji Union Station dostępne są dalsze połączenia regionalnymi i lokalnymi autobusami, koleją miejską i pociągiem Amtrak.
RTD obsługuje również lotniskową linię ekspresową SkyRide z Boulder i hrabstwa Arapahoe, a także trasę 104L do i z Thornton. Dwa inne autobusy RTD, Route 145X i 169L, kursują odpowiednio z przedmieść Denver Brighton i miasta Aurora.
Odwiedzający, którzy nie mają nic przeciwko dzieleniu się i mają ograniczony budżet, mogą skorzystać z jednego z wielu autobusów wahadłowych lub vanów, które można zarezerwować na międzynarodowym lotnisku w Denver.
Taksówki i samochody Uber na lotnisko i z lotniska nie są tanie, ale jest ich wiele, a postoje taksówek można znaleźć zarówno przed wschodnią, jak i zachodnią częścią budynku terminalu Jeppesen.
© 2011-2024 USA-ESTA.PL. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Nie jesteśmy powiązani z żadnym rządem ani ambasadą. Na tej stronie znajdują się wyłącznie informacje na temat amerykańskiego systemu ESTA. Ta strona internetowa nie świadczy żadnych usług. Niniejsza witryna internetowa zawiera łącza do witryn internetowych osób trzecich. Aby uzyskać dodatkowe informacje, zapoznaj się z naszą Polityką prywatności.