Międzynarodowy port lotniczy Minneapolis-Saint Paul (MSP ), będący wspólnym lotniskiem cywilno-wojskowym, położony jest centralnie między miastami Minneapolis i Saint Paul, w odległości około 10 mil (16 km) od każdego z nich. Jest to przede wszystkim lotnisko komercyjne, ale istnieje również znacząca obecność wojskowa, ponieważ Minneapolis-Saint Paul jest domem dla Minnesota Air National Guard i U.S. Air Force, przy czym obie instytucje prowadzą własne operacje na lotnisku.
Niegdyś węzeł dla Northwest Airlines, lotnisko stało się obecnie głównym węzłem dla Delta Air Lines, a także bazą operacyjną dla Sun Country Airlines. Linie Delta Airlines (i spółki stowarzyszone) odpowiadają za około 70% działalności komercyjnej lotniska, a Minneapolis-Saint Paul jest oceniane jako najbardziej ruchliwe lotnisko w regionie Górnego Środkowego Zachodu Stanów Zjednoczonych.
Obsługiwany przez Metropolitan Airports Commission, międzynarodowy port lotniczy Minneapolis-Saint Paul nosi kod oznaczenia Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Powietrznych(IATA) MSP.
Obecne lotnisko w Minneapolis powstało w miejscu zbankrutowanego toru żużlowego, w związku z czym początkowo nazywało się po prostu Speedway Field. Pierwszym hangarem zbudowanym w tym miejscu była drewniana konstrukcja, która została szybko wzniesiona w 1920 roku na potrzeby usług poczty lotniczej. Przemianowane na Wold-Chamberlain Field w 1923 roku i przejęte przez Minneapolis Park Board w 1928 roku, pierwsze prawdziwe loty rozpoczęły się w 1929 roku. Kolejna zmiana nazwy nastąpiła w 1944 roku, kiedy lotnisko otrzymało dość długą i niewygodną nazwę "Minneapolis-St Paul Metropolitan/Wold-Chamberlain Field", a cztery lata później "Metropolitan" zostało zastąpione przez "International".
Prace nad obecnym Terminalem 1 rozpoczęły się w 1958 roku i obejmowały dwa hale z 24 bramkami. Ukończony w 1962 roku, nowy terminal rozpoczął działalność w tym samym roku, choć dodatki i ulepszenia były dodawane do 1972 roku.
Chociaż Terminal 2 został pierwotnie zbudowany w 1986 roku, został przebudowany w 2001 roku i jest obecnie używany głównie do lotów czarterowych i tanich linii lotniczych, takich jak Sun Country i Southwest Airlines, chociaż główne linie lotnicze, takie jak Condor, JetBlue i IcelandAir również korzystają z terminalu. Od 2001 roku terminal został rozbudowany i obecnie zawiera 14 bramek.
W Minneapolis-St Paul znajdują się tylko dwa terminale z ośmioma halami i 131 bramkami.
W Terminalu 1 znajduje się siedem hal oznaczonych literami od A do G, obsługujących łącznie 117 bramek.
Ósma hala, H, znajduje się w Terminalu 2 i posiada 14 bramek.
Terminale 1 i 2 znajdują się przy oddzielnych drogach i aby dostać się z jednego do drugiego, należy skorzystać z usługi LRT (Light Rail Transit), która kursuje co dziesięć minut w godzinach szczytu i jest bezpłatna.
Na lotnisku w Minneapolis znajduje się siedem punktów kontroli bezpieczeństwa, a przylatujący pasażerowie z zagranicy mogą spodziewać się kolejek. Posiadanie odpowiedniej dokumentacji i dokumentu tożsamości pomoże przyspieszyć proces, podobnie jak złożenie wypełnionego formularza deklaracji celnej, jeśli jest to wymagane, lub natychmiastowe powiadomienie urzędników dyżurnych o wszelkich produktach spożywczych, napojach, roślinach lub materiałach organicznych, które mogą budzić obawy.
Obywatele krajów 42 zazwyczaj mogą ubiegać się o zezwolenie ESTA (Electronic System for Travel Authorization). Jest to możliwe dzięki Programowi Ruchu Bezwizowego (VWP). Podróżni spoza VWP muszą posiadać ważną wizę amerykańską.
Zezwolenie ESTA można łatwo uzyskać za niewielką opłatą przez Internet i jest ono ważne przez dwa lata. Wnioskodawca musi jedynie przedstawić ważny paszport i adres e-mail. Konieczne jest również podanie adresu domowego i numeru telefonu, a także danych kontaktowych w nagłych wypadkach. Przetwarzanie ESTA może zostać zakończone w ciągu zaledwie 72 godzin, a po zatwierdzeniu uprawnia posiadacza do wjazdu do Stanów Zjednoczonych, chociaż pozwolenie może zostać odrzucone przez agenta celnego i ochrony granic (CBP) na służbie na lotnisku.
Obywatele spoza VWP, którzy potrzebują wizy, mają trudniejsze zadanie. Uzyskanie wizy amerykańskiej jest czasochłonnym i często skomplikowanym procesem bez gwarancji pomyślnego wyniku. W razie jakichkolwiek wątpliwości warto zasięgnąć porady prawnej podczas wypełniania formularza wniosku, ponieważ błędów nie można później naprawić, a błędy w formularzu prawdopodobnie zakończą się odmową.
Dostępny jest szeroki wybór opcji transportu na lotnisko Minneapolis lub z lotniska Minneapolis.
Wybierz między autobusem miejskim Route 54 zatrzymującym się przy terminalu 1 lub autobusem Jefferson Lines obsługującym Minneapolis, St Paul i inne miasta w całym stanie.
Lekka kolej miejska kursuje z obu terminali do centrum Minneapolis.
Postoje taksówek znajdują się na zewnątrz obu terminali, a podróż do Minneapolis lub St Paul zajmuje średnio 25 minut.
Goście zatrzymujący się na kilka dni i pragnący wyruszyć w podróż mogą wypożyczyć samochód. Wypożyczalnie samochodów znajdują się w terminalach 1 i 2.
© 2011-2024 USA-ESTA.PL. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Nie jesteśmy powiązani z żadnym rządem ani ambasadą. Na tej stronie znajdują się wyłącznie informacje na temat amerykańskiego systemu ESTA. Ta strona internetowa nie świadczy żadnych usług. Niniejsza witryna internetowa zawiera łącza do witryn internetowych osób trzecich. Aby uzyskać dodatkowe informacje, zapoznaj się z naszą Polityką prywatności.