Położone w małym miasteczku Romulus w stanie Michigan lotnisko Detroit Metropolitan Wayne County Airport ( DTW) jest głównym międzynarodowym portem lotniczym obsługującym miasto Detroit i najbardziej ruchliwym lotniskiem w stanie. Lotnisko to, nazywane po prostu Detroit Metro Airport lub Metro Airport (lub nawet DTW), jest głównym węzłem operacyjnym dla Delta Air Lines, służąc jako główna brama do wschodnich Stanów Zjednoczonych i Azji, a także jest ważnym ośrodkiem dla Spirit Airlines.
DTW obsługuje obecnie loty do trzydziestu międzynarodowych miejsc docelowych i trzydziestu dziewięciu amerykańskich stanów. Lotnisko posiada dwa budynki terminalowe zawierające 129 bramek i sześć pasów startowych, a także rozbudowane zaplecze serwisowe do obsługi i naprawy samolotów.
Lotnisko Detroit Metro Airport znajduje się zaledwie 18 mil (29 km) od centrum Detroit, a także w bliskiej odległości od Toledo, Ann Arbor, Windsor i południowo-zachodniej części Ontario w Kanadzie. Pomimo tego, że jest to jedno z najbardziej ruchliwych lotnisk w Ameryce, z liczbą pasażerów regularnie przekraczającą 40 milionów rocznie, DTW dwukrotnie zostało uznane za najlepsze lotnisko pod względem zadowolenia klientów.
Port lotniczy Detroit Metropolitan Wayne County nosi kod IATA (Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego) DTW.
Początkowa koncepcja lotniska w hrabstwie Wayne pojawiła się w 1927 r., a rok później szybko zakupiono odpowiednie grunty. Postępy były szybkie, ponieważ pierwotne lotnisko zostało ukończone w 1929 r., a wkrótce potem na początku 1930 r. odbyło się pierwsze oficjalne lądowanie.
Od 1930 do 1945 roku głównym operatorem na nowym lotnisku była Thompson Aeronautical Corporation (poprzednik American Airlines), ale było ono również domem dla Michigan Air National Guard pod kontrolą Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych, które nazwały lotnisko Romulus Field na czas II wojny światowej.
Po zakończeniu wojny lotnisko rozrosło się, stając się głównym portem lotniczym Detroit, a w 1947 roku zostało przemianowane na Detroit-Wayne Major Airport. W ciągu kolejnych trzech lat przemianowane lotnisko powiększyło się o trzy nowe pasy startowe. Wiele linii lotniczych, które korzystały z pobliskiego lotniska Detroit City Airport, przeniosło swoją bazę do Detroit-Wayne Major, a wiele głównych linii lotniczych tamtych czasów, w tym BOAC i Pan Am, wkrótce zaczęło działać z rozwijającego się lotniska.
Rok 1958 był kluczowy dla DTW, ponieważ dzięki instalacji radaru dalekiego zasięgu stało się ono pierwszym amerykańskim lotniskiem śródlądowym certyfikowanym do obsługi samolotów odrzutowych, a nowy terminal Leroy C. Smith został ukończony. Również w 1958 roku American Airlines przeniosły się do DTW, a następnie Allegheny, Delta Air Lines i Northwest. Był to również rok, w którym lotnisko przyjęło obecną nazwę Detroit Metropolitan Wayne County Airport.
Terminal Północny został otwarty w 1966 roku, a trzeci terminal (Michael Berry International Terminal) został dodany w 1974 roku. Linie lotnicze Republic Airlines uczyniły z DTW centrum swoich operacji w 1984 roku, a centrum to zostało jeszcze bardziej rozbudowane po fuzji Republic i Northwest Airlines w 1986 roku. Obie linie lotnicze połączyły się ponownie w 2010 r., kiedy Delta Air Lines została partnerem, a Detroit Metropolitan stało się drugim co do wielkości węzłem Delty w USA.
Pomimo spadku przychodów w czasie Wielkiej Recesji w latach 2007-2009, DTW stale poprawiało swoje usługi cargo i pasażerskie w ciągu ostatnich dziesięcioleci, a niektóre kluczowe wydarzenia obejmują:
Chociaż tanie loty WOW Air były niezwykle popularne, firma zaprzestała ich obsługi na początku 2019 r., pozostawiając DTW w poszukiwaniu alternatywnych operatorów tanich lotów.
Detroit Metropolitan posiada 129 bramek w czterech halach, które mieszczą się w dwóch terminalach. Są to terminal McNamara i terminal Evans.
Terminal McNamara, dawniej nazywany Northwest WorldGateway, ale przemianowany na cześć byłego dyrektora wykonawczego hrabstwa Wayne Edwarda Howarda McNamary, jest przeznaczony wyłącznie do użytku Delta Air Lines i jej partnerów Air France i AeroMexico.
Terminal został otwarty na początku 2002 roku w miejsce starego terminalu Davey i posiada 103 bramki w trzech halach oznaczonych jako A, B i C. Terminal McNamara jest zbudowany na czterech poziomach, z których każdy służy do określonego celu:
Lotniskowy tramwaj ekspresowy obsługuje trzy stacje w hali A, aby ułatwić i przyspieszyć dostęp do bramek i udogodnień. Są to stacje South Station, Terminal Station i North Station.
Nazwany na cześć byłego funkcjonariusza organów ścigania i polityka, terminal Warren Cleage Evans jest często nazywany po prostu Terminalem Północnym. Otwarty pod koniec 2008 roku w miejsce terminali Berry i Smith, terminal Evans składa się z dwóch poziomów:
Wśród godnych uwagi linii lotniczych operujących z terminalu Evans są:
Bezpłatny transfer łączy terminale McNamara i Evans z regularnymi odjazdami co dziesięć minut.
Wszyscy przylatujący pasażerowie międzynarodowi muszą przejść przez procedury odprawy celnej i granicznej (CBP). Kontrole bezpieczeństwa i imigracyjne znajdują się w strefie przylotów terminalu McNamara, gdzie pasażerowie muszą zadeklarować wszystkie posiadane produkty spożywcze, napoje, rośliny lub produkty rolne, a także wszelkie waluty przekraczające 10 000 USD.
Następujące kraje należą do amerykańskiego programu bezwizowego (VWP): Andora, Australia, Austria, Belgia, Brunei, Chile, Chorwacja, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Węgry, Islandia, Irlandia, Izrael, Włochy, Japonia, Łotwa, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Monako, Holandia, Nowa Zelandia, Norwegia, Polska, Portugalia, Katar, Republika Malty, San Marino, Singapur, Słowacja, Słowenia, Korea Południowa, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Tajwan, Wielka Brytania. Obywatele tych krajów zazwyczaj nie potrzebują wizy, aby wjechać do Stanów Zjednoczonych. Tacy odwiedzający będą jednak potrzebować ESTA, co oznacza Elektroniczny System Autoryzacji Podróży. Nie jest to fizyczna wiza, ale elektroniczne zezwolenie na wizytę w Stanach Zjednoczonych, które jest cyfrowo powiązane z paszportem.
Zamierzający odwiedzić Stany Zjednoczone, którzy nie kwalifikują się do ESTA, muszą posiadać ważną wizę amerykańską, aby wjechać do kraju przez lotnisko lub port morski. ESTA zazwyczaj zapewnia szybsze przetwarzanie w DTW, ponieważ posiadacze wiz muszą rozmawiać bezpośrednio z funkcjonariuszem CBP i weryfikować swoją tożsamość.
Dzięki tylko dwóm terminalom poruszanie się po DTW jest szybkie i łatwe. Hale w obu terminalach mają ruchome chodniki dla wygody pasażerów, choć wszystko znajduje się w odległości krótkiego spaceru. Regularny transport wahadłowy łączy terminale i jest bezpłatny zarówno dla pasażerów przylatujących, jak i odlatujących. Istnieje kilka opcji dotarcia na lotnisko i powrotu z niego:
SMART, publiczny system autobusowy, obsługuje kilka tras między Detroit i DTW. Należą do nich trasy 125, 280 i szybka trasa 261. Dostępne są również usługi AirRide kursujące z lotniska Detroit do obszaru Ann Arbor.
Podróż taksówką do centrum Detroit zajmuje około trzydziestu minut, a postoje taksówek można znaleźć zarówno na terminalach McNamara, jak i Evans.
Firmy Uber i Lyft oferują przejazdy z DTW, ale należy je rezerwować za pośrednictwem aplikacji do pobrania.
Nie ma połączeń kolejowych bezpośrednio na lotnisko, więc konieczne jest skorzystanie z jednej z opcji wymienionych powyżej.
© 2011-2024 USA-ESTA.PL. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Nie jesteśmy powiązani z żadnym rządem ani ambasadą. Na tej stronie znajdują się wyłącznie informacje na temat amerykańskiego systemu ESTA. Ta strona internetowa nie świadczy żadnych usług. Niniejsza witryna internetowa zawiera łącza do witryn internetowych osób trzecich. Aby uzyskać dodatkowe informacje, zapoznaj się z naszą Polityką prywatności.