Zaktualizowano: sty 21, 2024
Historia chorób zakaźnych wnioskodawcy stanowi jedno z dziewięciu pytań kwalifikacyjnych na formularzu ESTA, które mają pomóc Urzędowi Celnemu i Ochrony Granic USA (CBP) w ocenie, czy stanowi on zagrożenie dla bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych. Pierwszym pytaniem, na które musisz odpowiedzieć, jest to, czy cierpisz na zaburzenia zdrowia fizycznego lub psychicznego. Obejmuje to stwierdzenie, czy nadużywasz narkotyków lub jesteś od nich uzależniony/-a i czy cierpisz na chorobę zakaźną. Choroby takie jak grypa czy przeziębienie nie stanowią podstawy do odmowy ESTA, lecz poważniejsze choroby zakaźne mogą uniemożliwić wnioskodawcy wjazd do USA.
W definicji choroby zakaźnej najistotniejszą kwestią jest sposób jej rozprzestrzeniania się. Choroba zakaźna to choroba, która łatwo przenosi się z jednej osoby na drugą. Może to być poprzez
Drugą kwestią jest wpływ choroby na zdrowie publiczne. Wiele chorób, choć łatwo przenoszonych, nie jest uważanych za podstawę do odmowy prawa wjazdu do Stanów Zjednoczonych. Błędem często popełnianym przez wnioskodawców jest odpowiedź „tak” na to pytanie, gdy cierpią tylko na kaszel, przeziębienie lub grypę. Mimo że przeziębienie z łatwością przenosi się z jednej osoby na drugą, jest to łagodna choroba i nie stanowi znaczącego zagrożenia dla zdrowia ogólnej populacji, w związku z czym nie jest uważana za chorobę zakaźną w tym kontekście.
Wiele chorób zakaźnych nie jest uważanych za przeszkodę w wjeździe do USA w ramach Programu Ruchu Bezwizowego. Obecna lista chorób zakaźnych została ustanowiona przez Departament Zdrowia i Opieki Społecznej w 2008 roku poprzez klauzulę w ustawie Tom Lantos i Henry J. Hyde United States Global Leadership Against HIV / AIDS, Tuberculosis, and Malaria Reauthorization z 2008 roku, która została podpisana przez prezydenta USA w lipcu 2008 roku. Osoby cierpiące na jedną z zastępujących chorób powinny odpowiedzieć „tak” we wniosku ESTA:
Jeśli wnioskodawca cierpiał w przeszłości na którąkolwiek z tych chorób, ale jest wyleczony i nie zaraża innych, może odpowiedzieć przecząco na wniosek ESTA, ale może być konieczne dostarczenie dowodu medycznego, że stan nie jest już zakaźny.
W latach 1993-2010 HIV został zdefiniowany jako choroba zakaźna i dlatego uznano go za podstawę niedopuszczalności. Oznaczało to, że w tym okresie obcokrajowcom, którzy byli nosicielami wirusa HIV, odmawiano ESTA tylko ze względu na ich status HIV. Jednak od 4 stycznia 2010 r. HIV nie jest już umieszczany na liście chorób zakaźnych, a nosiciele wirusa HIV nie są klasyfikowani jako cierpiący na chorobę zakaźną. Lekarze nie będą już przeprowadzać testu na przeciwciała HIV w ramach badania lekarskiego, ale nadal mogą być zadawane pytania, które doprowadzą lekarza do wniosku, że wnioskodawca jest nosicielem wirusa HIV. Nie ma już konieczności ujawniania swojego statusu HIV, ale zawsze należy szczerze odpowiadać na wszelkie pytania dotyczące zdrowia.
Jeśli później wnioskodawca będzie rozważać ubieganie się o zieloną kartę, jego status HIV może być nadal brany pod uwagę, ponieważ może to mieć wpływ na konieczność korzystania z pomocy rządowej, co może być podstawą do odrzucenia wniosku o zieloną kartę. Ponadto obecność wirusa HIV można uznać za podstawę do ubiegania się o azyl w USA, jeśli zdrowie osoby ubiegającej się byłoby zagrożone w przypadku powrotu do kraju pochodzenia.
Posiadacze paszportów z państw objętych programem zwolnienia z obowiązku wizowego pragnący uzyskać ESTA do celów turystycznych, biznesowych, medycznych lub tranzytowych, mogą rozpocząć składanie wniosku; w przeciwnym razie można zapoznać się z często zadawanymi pytaniami, aby dowiedzieć się więcej o ESTA